موجیم و وصل ما، از خود بریدن است
ساحل بهانه‌ای   است،   رفتن رسیدن است

تا شعله در سریم، پروانه  اخگریم
شمعیم و اشک ما، در خود چکیدن است

ما مرغ بی پریم، از فوج دیگریم
پرواز بال ما، در خون تپیدن است

پر می کشیم و بال، بر پرده‌ی خیال
اعجاز ذوق‌ها، در پر کشیدن است

یا هیچ نیستیم، جز سایه ای ز خویش
آیین آینه، خود را ندیدن است

گفتی مرا بخوان، خواندیم و خامشى
پاسخ همین تو را، تنها شنیدن است

بی درد و بی غم است، چیدن رسیده را
خامیم و درد ما، از کال چیدن است

مرحوم قیصر امین پور

 

 

 

نوشته شده در یکشنبه 90/4/19ساعت 6:0 عصر توسط ستایش نظرات ( ) |