تاریک

چه جای ماه ،

که حتی شعاع فانوسی

درین سیاهی جاوید کورسو نزند

به جز قدمهای عابران ملول

صدای پای کسی

سکوت مرتعش شهر را نمی شکند

***

به هیچ کوی و گذر

صدای خنده مستانه ای نمی پیچد

***

کجا رها کنم  این بار غم که بر دوش است ؟

چرا میکده آفتاب خاموش است !

فریدون مشیری

نوشته شده در شنبه 88/12/22ساعت 2:44 عصر توسط ستایش نظرات ( ) |